آموزش به ‌شیوه یادگیری سیار و تأثیر آن بر یادگیری، یادداری و انگیزه پیشرفت

مقاله حاضر، مطالعه‌ ای است که هدف آن بررسی تأثیر آموزش به ‌شیوه یادگیری سیار بر سه مؤلفه یادگیری، یادداری و انگیزه پیشرفت و مقایسه آن با روش سنتی است. از نظر روش شناسی، پژوهش حاضر، از نوع شبه‎آزمایشی با طرح پیش‌ آزمون- پس‌ آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان رشته مهندسی آب در درس خاک‌‌ شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه است که تعداد آنها 74 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 38 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. قبل از اجرا، پیش آزمون یادگیری (محقق ‌ساخته) و انگیزه پیشرفت هرمنس بر روی هر دو گروه در شرایط یکسان به‌عمل آمد. برای گروه گواه از روش سنتی و برای گروه آزمایش از روش آموزش به‌ شیوه یادگیری سیار، استفاده شد. پس از پایان سه هفته آموزش، پس ‌آزمون یادگیری و انگیزه پیشرفت برای هر دو گروه اجرا شد و پس از گذشت یک ماه، آزمون یادداری از گروه‌ ها به‌عمل آمد. داده‌های این پژوهش با استفاده از آزمون t گروه‌های مستقل، در نرم ‌افزار SPSS تحلیل شد.یافته ‌ها نشان داد که میزان یادگیری و یادداری در میان افراد آموزش‌دیده با روش یادگیری سیار، بیشتر از روش سنتی است؛ اما، در روش آموزش به‌شیوه سنتی، انگیزه پیشرفت بیشتر از یادگیری سیار بود.